Mga Kuwento ni Ian

Parati na lang itong tinatanong lalo na nitong bago mag February 14. Noong unang beses siya sinabi ng kaibigan ko dati ay hindi ko ito maintindihan. Ano nga ba ang love language ko? Bakit ba ito inaalam? Sabi sa pag-aaral ang bawat tao ay may sariling paraan ng pagpapakita ng pag mamahal o pagtangi sa mga taong mahalaga para sa kanila. Ito rin ang paraan na hinihintay nila mula sa mga taong nagmamahal sa kanila or nagpapahalaga sa kanila. Noong nag test ako, ang lumabas quality time raw ang sa akin. Siguro kaya ako naiinis kapag hindi ako pinaglalaanan ng panahon. Pakiramdam ko kapag ang mga tao ay hindi kaya magbigay ng oras sa akin ay hindi ako mahalaga sa kanila. Kapag rin hindi ako binigyan ng oras, sa susunod ay hindi ko na rin sila bibigyan ng oras ko. Para sa akin, my time is precious. Ayokong sinasayang ang oras ko. Ayoko rin nasasayang ng oras. Kapag nagsabi sa akin na makikipagkita ang isang tao, dapat ito ay mangyayari. Kapag bigla akong hindi kinita, hindi na ako ulit basta...

Minsan nakakarinig tayo ng reward para lang mahanap ang isang tao. Minsan makakarinig rin tayo na mayroon mga nagbayad para lang mapatay ang isang tao. Tinapatan ng halaga sa pera ang buhay ng isang tao. Pati nga ang mga alagang hayop may katapat rin na halagang perang pabuya para sa mga makakapagbalik sa mga amo nila. P ero sa ating mga ordinaryong tao, naitanong mo na ba sa sarili mo kung bakit ka ba ipinanganak at nabubuhay pa rin ngayon? Ano ba ang halaga ng buhay mo? Magkano kapag nilagyan ng halaga sa pera ang importansya mo rito sa mundo? Noong nasa kolehiyo pa ako parati ko nang tinatanong iyan. Bakit ba buhay pa rin ako? Noong panahon na iyon ay naisip ko ayoko na sana lumagpas sa 18 years old noon. Tapos dumating ang ika-18 kong kaaarawan. Hay . Sumunod naman ay naisip ko, ok sige umabot na ako ng 18, pwede ba ayoko na umabot pa sa edad na wala na sa kalendaryo. Ayun, ilang taon na akong wala sa kalendaryo ngayon. Buhay pa rin at araw araw pa rin nagtatanong, ano nga ba a...