Lumaktaw sa pangunahing content

Tungkol sa Blog

                                                        (Twitter: @mgakuwentonian)

Ang blog na ito ay isang proyekto na nagsimula noong 2013. 

Katulad ng sinulat ko sa “Panimula: Bakit ako Mag-susulat at Mag-kukuwento?” Bata pa lang ako ay mahilig na akong mag-sulat ng kung anu-ano. Madalas mga kuwento pero minsan mga tula. Sini-seryoso ko talaga kapag mayroon assignment o project na kailangan magsulat noong nag-aaral pa ako. Maaari mong basahin ang post na iyon para mas maintindihan mo. 

 

Paano nga ba babasahin ang blog na ito?

 

Ang mga nakalagay bilang mga post ay mga tanong ko na kadalasan ay may kasamang mga totoong kuwento sa buhay ko o sa mga kakilala. Ang iba naman ay mga naisulat ko na dati, ang iba ay mula sa mga klase ko noong nag-aaral pa ako. Mayroon rin mga tula kapag wala akong mga tanong na gustong itanong. 

 

Habang ang mga pahina naman ay bahagi ng tinawag kong “Ang Aking Mapait na Matamis na Kabanata (My Bittersweet Chapter).” Noong una ay 20 lang na pahina ang nailagay ko dahil mayroon pang limit dati. Kaya ngayon 2021 ko lang naipagpatuloy ang kuwento doon. Nahihirapan na tuloy akong alalahanin ang marami sa mga detalye ng mga kuwento. Pero matatapos ko rin ito sa tamang panahon. Maisasara ko rin ang kabanata at makakapag-simula rin ako ng bago. 


Sa mga may nais gamitin para sa mga proyekto, report, research, atop., maaaring mag send ng message sa akin. Sa mga nais naman maging updated sa mga bagong post, maaari rin mag follow sa twitter @mgakuwentonian. 


Mga Komento

Mag-post ng isang Komento

Mga Mabebentang Kuwento

Paano ba kami kapag may patay?

I sa sa iniiwasang pag-usapan ang tungkol sa patay. Pero paano ba kapag may patay kami? Katulad ng maraming pamilyang Pilipino, marami kaming sinusunod na pamahiin kapag mayroon kaming patay. Noong college ako ay nagsulat ako tungkol sa mga pamahiin ng mga Pilipino sa patay. Marami tayong mga pamahiin dito sa Pilipinas. Nag-iiba, nadagdagan at nababawasan ang mga ito depende sa lugar o probinsya. Pero sa mga pamahiin natin, ang mga pamahiin sa patay na ata ang pinakamarami.  Hindi man madaling isipin ang mamatayan  ng isang mahal sa buhay dahil lungkot ang una nating nararamdaman pero ito ay isang kaganapan kung saan dumarating ang mga kamaga-anak at nagkakaroon ng instant reunion. Umuuwi ang mga nasa ibang lugar na hindi madalas umuwi o nagpapadala ng pera ag dating mahirap hingan ng pera. Dumarating din ang mga outside the kulambo na pamilya sa mga lalaking may itinatago sa tunay na pamilya.  Habang nag-lalamay, inaalala ng mga tao ang namayapa. Paano ba siya noong buhay siya?
Mag-post ng isang Komento
Magbasa nang higit pa

Bakit Tayo Makasarili?

Bakit nga ba tayo makasarili? Ako, ako, ako, parati na lang ako sabi nga sa pelikula. Para sa iba, hindi nila maamin na makasarili sila, kasi para sa kanila perpekto sila. Sige na, kayo na. Pero para sa atin na aminado sa ating pagiging makasarili, bakit nga ba tayo ganito? Paano ba tayo nagiging makasarili? Sabi nga mahalin muna natin ang ating mga sarili bago tayo magmahal ng iba. Hindi masamang mahalin ang sarili. Kaya lang, lahat ng sobra ay  masama. Lahat rin ng bagay na sumasagasa na sa interes ng iba ay maaari na rin makasama. Dahil hindi natin maiiwasan ang pakikipag-ugnayan sa ating kapwa. Dito nasusukat ang ating pagkatao. Dito rin nalalaman kung paano natin tinitimbang ang mga bagay sa buhay natin.  Tignan natin ang mga ebidensya ng ating pagiging makasarili sa araw-araw. Kalamidad. Bakit nga ba nagbabaha? Isa na ata sa mga bagay na nakasanayan na ng mga nakatira sa siyudad ay ang karanasan sa baha. Bakit nga may baha? Paano imbes na itago muna ang balat ng kendi
Mag-post ng isang Komento
Magbasa nang higit pa

Na-LSS Ka Na Ba?

Na-LSS ka na ba? (LSS = Last Song Syndrome pero puwede rin naman na Last Sound Syndrome) Ito ay nangyayari tuwing mayroon tayong paulit-ulit na kanta na naririnig. Minsan tinatamaan tayo ng LSS dahil gusto natin ang kanta, minsan naman dahil ayaw natin sa kanta.  Natutunan ang tungkol sa pagkakaroon ng LSS noong ako ay nasa elementarya at high schol pa lang ako. Parati namin naririnig ang mga nagtitinda ng Selecta na tumutugtog upang manawag ng mga bibili lalo na mga bata. Dahil dito ay inuulit na ng kaibigan ko ang tugtog. Pero bago pa lang nangyari iyon ay naalala ko na sa sobrang pagkagusto ko sa isang kanta ni Ate Regine ay minsan kahit antok na antok na ako ay hindi ko mapigilan na hindi kumanta habang pinatutugtog ito sa radyo sa service. Nakakahiya man na nakikita ng mga ka-service ko na kumakanta ako habang natutulog bago ko napansin na ginagawa ko ang pagkanta at pagtulog ng sabay.  Noong nag-aral ako sa ibang bansa ay minsan pumunta kami ng mga kaibigan ko sa isang t
Mag-post ng isang Komento
Magbasa nang higit pa