Lumaktaw sa pangunahing content

Ano ang gagawin mo kung malaman mong...24 oras na lang ang natitira sa iyo sa mundo?

Dahil Araw ng mga Patay ngayon at mahilig ang mga tao sa nakakatakot, naisip ko: paano kung isang araw ay binisita ka ni kamatayan at sabihin sa iyo na susunduin ka na niya pagkalipas ng 24 oras? Anong gagawin mo kung sinabi sa iyo na 1 araw na lang natitira sa buhay mo?

Gagawin mo na ba ang mga bagay na matagal mo nang gustong gawin? O pag-iisipan mo pa lang ano ba ang mga ito? Ano ang gagawin mo upang masulit ang mga huling oras mo sa mundo? Sa lahat ng mga nais mo, ano sa mga ito ang mga uunahin mo? Kaya mo ba magawa lahat sa loob ng 24 na oras? 
Kikitain mo na ba o kakausapin ang mga taong mahalaga sa iyo o ang mga taong mayroon kang hindi pa nasasabi? 

Mayroon nang mga pelikula tungkol sa ganitong kwento. Yun "Life or Something Like It" (2002) na si Angelina Jolie ang bida ay nalaman niya na 7 araw na lang ang mayroon siya sa mundo. Nakaka distract ang blonde na buhok niya, pero doon sa pelikula ay noong nalaman niya na ilang araw na lang ang panahon niya para mabuhay ay napaisip siya tungkol sa buhay niya. Ginawa niya ang mga gusto niya. Binago niya ang pamamaraan ng pamumuhay niya sa araw araw. 

Kailangan ba malaman natin na bilang na lang ang mga araw natin upang gawin ang mga gusto natin sa buhay? Kailangan ba alam natin kailan ang deadline ng buhay natin upang "mabuhay" tayo?
Para sa akin, sa tingin ko una, ma excite na ako. Mas mabuti nang mayroon ka pang ilang oras para magawa ang mga maaaring gawin. Pangalawa, matutuwa ako kasi makikita ko na ang dalawang taong nagmahal sa akin. Ikatlo, ihahanda ko ang mga damit at kung saan ako dapat makita kapag wala na akong buhay. Dapat maayos pa rin ako. haha. San ba mas ok, sa ospital, sa bahay ng kamag-anak para sa magpapalibing sa akin, o dapat ba dumiretso na ako sa funeral parlor para hindi na ako para kunin pa sa bahay? 

Wala naman akong pakialam na sa mga maiiwan ko na gamit o materyal na bagay sa buhay ko kasi hindi ko naman sila madadala kung saan ako pupunta. Hindi ako magpapaalam sa mga tao, para suprise! hehe. 

Panigurado naman na kapag nawala na ako ay ito ang mga tanong ng mga tao: 
1. Paano siya namatay o ano ang ikinamatay niya? (Nakakatawa yun mga tao kung makapagtanong tungkol sa kamatayan ng mga tao, akala mo naman maiiwasan nila ang sarili nilang pagkamatay.) 
2. Kailan siya namatay?
3. Saan nakaburol?
4. Kailan ang libing?

Huwag kayo mag-alala yun number 3 and 4, walang ganoon na magaganap. haha. Para hindi niyo na mahusgahan ang itsura ko kung para bang natutulog lang o hindi. Kung maganda ba ang pagka-makeup o hindi. Para hindi na rin mahirapan 

Ikaw, ano ang gagawin mo?

Mga Komento

Mga Mabebentang Kuwento

Paano ba kami kapag may patay?

I sa sa iniiwasang pag-usapan ang tungkol sa patay. Pero paano ba kapag may patay kami? Katulad ng maraming pamilyang Pilipino, marami kaming sinusunod na pamahiin kapag mayroon kaming patay. Noong college ako ay nagsulat ako tungkol sa mga pamahiin ng mga Pilipino sa patay. Marami tayong mga pamahiin dito sa Pilipinas. Nag-iiba, nadagdagan at nababawasan ang mga ito depende sa lugar o probinsya. Pero sa mga pamahiin natin, ang mga pamahiin sa patay na ata ang pinakamarami.  Hindi man madaling isipin ang mamatayan  ng isang mahal sa buhay dahil lungkot ang una nating nararamdaman pero ito ay isang kaganapan kung saan dumarating ang mga kamaga-anak at nagkakaroon ng instant reunion. Umuuwi ang mga nasa ibang lugar na hindi madalas umuwi o nagpapadala ng pera ag dating mahirap hingan ng pera. Dumarating din ang mga outside the kulambo na pamilya sa mga lalaking may itinatago sa tunay na pamilya.  Habang nag-lalamay, inaalala ng mga tao ang namayapa. Paano ba siya noo...

Bakit Tayo Makasarili?

Bakit nga ba tayo makasarili? Ako, ako, ako, parati na lang ako sabi nga sa pelikula. Para sa iba, hindi nila maamin na makasarili sila, kasi para sa kanila perpekto sila. Sige na, kayo na. Pero para sa atin na aminado sa ating pagiging makasarili, bakit nga ba tayo ganito? Paano ba tayo nagiging makasarili? Sabi nga mahalin muna natin ang ating mga sarili bago tayo magmahal ng iba. Hindi masamang mahalin ang sarili. Kaya lang, lahat ng sobra ay  masama. Lahat rin ng bagay na sumasagasa na sa interes ng iba ay maaari na rin makasama. Dahil hindi natin maiiwasan ang pakikipag-ugnayan sa ating kapwa. Dito nasusukat ang ating pagkatao. Dito rin nalalaman kung paano natin tinitimbang ang mga bagay sa buhay natin.  Tignan natin ang mga ebidensya ng ating pagiging makasarili sa araw-araw. Kalamidad. Bakit nga ba nagbabaha? Isa na ata sa mga bagay na nakasanayan na ng mga nakatira sa siyudad ay ang karanasan sa baha. Bakit nga may baha? Paano imbes na itago muna ang balat ...

Na-LSS Ka Na Ba?

Na-LSS ka na ba? (LSS = Last Song Syndrome pero puwede rin naman na Last Sound Syndrome) Ito ay nangyayari tuwing mayroon tayong paulit-ulit na kanta na naririnig. Minsan tinatamaan tayo ng LSS dahil gusto natin ang kanta, minsan naman dahil ayaw natin sa kanta.  Natutunan ang tungkol sa pagkakaroon ng LSS noong ako ay nasa elementarya at high schol pa lang ako. Parati namin naririnig ang mga nagtitinda ng Selecta na tumutugtog upang manawag ng mga bibili lalo na mga bata. Dahil dito ay inuulit na ng kaibigan ko ang tugtog. Pero bago pa lang nangyari iyon ay naalala ko na sa sobrang pagkagusto ko sa isang kanta ni Ate Regine ay minsan kahit antok na antok na ako ay hindi ko mapigilan na hindi kumanta habang pinatutugtog ito sa radyo sa service. Nakakahiya man na nakikita ng mga ka-service ko na kumakanta ako habang natutulog bago ko napansin na ginagawa ko ang pagkanta at pagtulog ng sabay.  Noong nag-aral ako sa ibang bansa ay minsan pumunta kami ng mga kaibigan ko s...