Lumaktaw sa pangunahing content

Si Mr. Kapitbahay



Siya ang unang lalaking umaming may gusto sa akin. haha. Kapitbahay namin siya. Magkalaro kami lalo na tuwing bakasyon. Kasama ko siyang nagpapanggap kaming Bioman. Naglalaro ng patintero, mataya-taya, piko, titser-titseran, atbp. Magkakasama rin kami sa pag akyat sa puno ng alatris at kinakain ang mga bunga bago pa ito ubusin ng mga paniki. Sama sama kami sa pag-akyat sa bundok sa tabi ng subdivision namin. 

Isang araw sabi lang ng pinsan niya na kalaro rin namin na gusto nga raw ako ng Kapitbahay namin. Habang sinasabi sa akin iyon ay naroon siya mga ilang hakbang ang layo sa amin. Di ko alam ano gagawin o sasabihin. Hindi ako masyadong komportable. First time eh. Feeling ko maganda ako yun nga lang hindi ko siya type! Grabe, may ganoon na ako noong panahon na iyon. Naisip ko 'di ko alam paano ba dapat magrereact ang isang tao kapag nalaman niyang mayroon siyang kalaro na may gusto sa kanya. Di ko alam na wala lang pala yun. 

Hindi nagtagal ay lumipat kami ng bahay kaya hindi kami lumaking magkasama. 'Di ko na matandaan mukha niya. Siguradong hindi na rin niya ako natatandaan. 

 Katulad ng pagkagusto ko kay Mr. BF-ni-ate, nawala rin ang pagkagusto niya sa akin. 

Mga Komento

Mag-post ng isang Komento

Mga Mabebentang Kuwento

Paano ba kami kapag may patay?

I sa sa iniiwasang pag-usapan ang tungkol sa patay. Pero paano ba kapag may patay kami? Katulad ng maraming pamilyang Pilipino, marami kaming sinusunod na pamahiin kapag mayroon kaming patay. Noong college ako ay nagsulat ako tungkol sa mga pamahiin ng mga Pilipino sa patay. Marami tayong mga pamahiin dito sa Pilipinas. Nag-iiba, nadagdagan at nababawasan ang mga ito depende sa lugar o probinsya. Pero sa mga pamahiin natin, ang mga pamahiin sa patay na ata ang pinakamarami.  Hindi man madaling isipin ang mamatayan  ng isang mahal sa buhay dahil lungkot ang una nating nararamdaman pero ito ay isang kaganapan kung saan dumarating ang mga kamaga-anak at nagkakaroon ng instant reunion. Umuuwi ang mga nasa ibang lugar na hindi madalas umuwi o nagpapadala ng pera ag dating mahirap hingan ng pera. Dumarating din ang mga outside the kulambo na pamilya sa mga lalaking may itinatago sa tunay na pamilya.  Habang nag-lalamay, inaalala ng mga tao ang namayapa. Paano ba siya noong buhay siya?
Mag-post ng isang Komento
Magbasa nang higit pa

Bakit Tayo Makasarili?

Bakit nga ba tayo makasarili? Ako, ako, ako, parati na lang ako sabi nga sa pelikula. Para sa iba, hindi nila maamin na makasarili sila, kasi para sa kanila perpekto sila. Sige na, kayo na. Pero para sa atin na aminado sa ating pagiging makasarili, bakit nga ba tayo ganito? Paano ba tayo nagiging makasarili? Sabi nga mahalin muna natin ang ating mga sarili bago tayo magmahal ng iba. Hindi masamang mahalin ang sarili. Kaya lang, lahat ng sobra ay  masama. Lahat rin ng bagay na sumasagasa na sa interes ng iba ay maaari na rin makasama. Dahil hindi natin maiiwasan ang pakikipag-ugnayan sa ating kapwa. Dito nasusukat ang ating pagkatao. Dito rin nalalaman kung paano natin tinitimbang ang mga bagay sa buhay natin.  Tignan natin ang mga ebidensya ng ating pagiging makasarili sa araw-araw. Kalamidad. Bakit nga ba nagbabaha? Isa na ata sa mga bagay na nakasanayan na ng mga nakatira sa siyudad ay ang karanasan sa baha. Bakit nga may baha? Paano imbes na itago muna ang balat ng kendi
Mag-post ng isang Komento
Magbasa nang higit pa

Na-LSS Ka Na Ba?

Na-LSS ka na ba? (LSS = Last Song Syndrome pero puwede rin naman na Last Sound Syndrome) Ito ay nangyayari tuwing mayroon tayong paulit-ulit na kanta na naririnig. Minsan tinatamaan tayo ng LSS dahil gusto natin ang kanta, minsan naman dahil ayaw natin sa kanta.  Natutunan ang tungkol sa pagkakaroon ng LSS noong ako ay nasa elementarya at high schol pa lang ako. Parati namin naririnig ang mga nagtitinda ng Selecta na tumutugtog upang manawag ng mga bibili lalo na mga bata. Dahil dito ay inuulit na ng kaibigan ko ang tugtog. Pero bago pa lang nangyari iyon ay naalala ko na sa sobrang pagkagusto ko sa isang kanta ni Ate Regine ay minsan kahit antok na antok na ako ay hindi ko mapigilan na hindi kumanta habang pinatutugtog ito sa radyo sa service. Nakakahiya man na nakikita ng mga ka-service ko na kumakanta ako habang natutulog bago ko napansin na ginagawa ko ang pagkanta at pagtulog ng sabay.  Noong nag-aral ako sa ibang bansa ay minsan pumunta kami ng mga kaibigan ko sa isang t
Mag-post ng isang Komento
Magbasa nang higit pa