Lumaktaw sa pangunahing content

Si Mr. Hair Gel




    Sabi nila marami tayong makikilala sa pinapasukan natin. Sa pinasukan kong unibersidad sila ang nagtatakda ng iskedyul maliban sa PE. Kung katulad siguro sa ibang kolehiyo ang sistema sa pinasukan ko na ikaw ang pipili ng klase at propesor mo ay mas marami siguro akong nakilala. Mayroon akong isang PE class na mga kaibigan ko ang namili. Wala ako sa Pilipinas noong enrollment kaya isang pinsan ko ang nag-enrol para sa akin. Ginaya na lang daw niya ang PE ng mga kaibigan ko para sa akin. Hindi ko inakalang sa klaseng iyon ay mayroon akong magugustuhan. haha. 

    Si Mr. Hair Gel ang naging kaklase ko sa klaseng iyon. Naging magkagrupo kami, siya pa nga ang ginawa namin team captain. Galing siya sa ibang college kaya sa PE lang talaga kami ngkikita. Parating naka gel ang buhok niya. Marahil kasosyo siya ng isa pa naming kaklase sa hair gel. Iyon naman kasing isang kaklase namin sobra ang gel sa buhok. Sabi ng ibang kaibigan namin, nakita daw nila pagkatapos ng PE namin sa shower room na nilabas ang gel niya na sobrang laki. Parating niloloko ng professor namin ang isang iyon dahil sa buhok niya. Pero hindi siya ang gusto ko, mukha lang na hinatian niya sa supply ng hair gel si Mr. Hair Gel. hehe

    Sa unang tingin parang ok talaga si Mr. Hair Gel. Malinis tignan. Maputi ang uniform, tahimik sa klase, at siyempre maayos ang buhok (dahil sa gel hehe). In short, clean-looking siya. Parang pamilyar ano? Nakakadagdag sa itsura niya ang kanyang kurso na Physics. Kakaiba kasi at sa College of Science pa. Siguro kasi hindi ako magaling sa Physics kaya nakakabilib sa akin na iyon ang kunukuha niya, sounds smart! Nalaman ito ng mga kaklase ko.

    Naaalala ko pa minsan naglalaro kami ng basketball. Ako ang kailangan magshoot, tapos biglang sinigaw ng mga kaklase ko: "Para kay Captain!" Ayun, isa lang ang na-shoot ko, graded pa naman. Hindi masyadong maganda ang performance ko sa class na iyon lalo na sobrang conscious ako sa pagkilos ko. Sa isang kompetisyon namin sa klase ay hindi ako makalapit para mapasahan niya ng bola. Sa sobrang conscious ko ay nauna akong tumakbo papunta sa kabilang court at pinabayaan kong siya na ang mag dribble ng bola mula sa court ng kalaban papunta sa court namin mag-isa. Hindi ko alam bakit kasi sa akin niya gusto ipasa e marami naman kamin ibang kasama sa team. 

    Pero ang hindi mapaniwalaan ng mga kaklase ko ay ang minsan kong nagawa sa PE. Mayroon kaming paper sa English na kailangan naming ipasa sa hapon pagkatapos ng PE namin. mahaba at mahirap ang draft na kailangan namin maipasa kaya hindi kami halos natulog. Natatandaan ko na mga alas'4 na ako ng umaga nakatulog ay hindi ko pa rin natapos ang paper ko. Halos lahat ng kaklase ko na kasama ko sa PE ay hindi pumasok para tapusin ang paper. Pero ako, hindi ko man natapos ang paper ko at wala pa akong tulog ay pumasok pa rin ako ng PE para makita si Mr. Hair Gel. Pinili ko na lang mag-absent sa dalawang subject ko pagkatapos ng tanghalian para matapos ang draft ko na hindi man lang kinuha ng professor kasi raw marami sa amin ang late pumasok. 

    Nalaman ng isang kaibigan ko mula high school na kunsintindora sa akin ang tungkol dito kaya tinignan niya sa friendster. Nalaman niyang kaibigan pala noong high school ng kaklase niya ang sinasabi ko kaya inadd niya sa friendster. Ginawa pa niyang textmate. Minsan nagset siya na makipagkita kay Mr. Hair Gel na kasama ako, kaso hindi siya nakapunta sa school kaya ako na lang ang pinameet niya. Pagkatapos ng araw na iyon ay hindi na kami ulit ngusap ni Mr. Hair Gel. Tapos na rin naman ang klase namin. 

    Magkaiba na kami ng PE nung sumunod na semester. Nalaman ko rin na nagkaroon na siya ng girlfriend sa klase niya. Nalungkot ako ng bongga pero hindi nagtagal ay may iba akong nakilala na nakatulong na malibang ako. Katulad ng standing ng team namin sa basketball noong semester na iyon ay ganoon din ang naging resulta ng pagkagusto ko sa kanya: 0 (zero, kulelat). Pero ang isang bagay na natutunan ko rito ay mayroong panahon para sa lahat. Minsan talo ka. hehe. 

Mga Komento

Mga Mabebentang Kuwento

Paano ba kami kapag may patay?

I sa sa iniiwasang pag-usapan ang tungkol sa patay. Pero paano ba kapag may patay kami? Katulad ng maraming pamilyang Pilipino, marami kaming sinusunod na pamahiin kapag mayroon kaming patay. Noong college ako ay nagsulat ako tungkol sa mga pamahiin ng mga Pilipino sa patay. Marami tayong mga pamahiin dito sa Pilipinas. Nag-iiba, nadagdagan at nababawasan ang mga ito depende sa lugar o probinsya. Pero sa mga pamahiin natin, ang mga pamahiin sa patay na ata ang pinakamarami.  Hindi man madaling isipin ang mamatayan  ng isang mahal sa buhay dahil lungkot ang una nating nararamdaman pero ito ay isang kaganapan kung saan dumarating ang mga kamaga-anak at nagkakaroon ng instant reunion. Umuuwi ang mga nasa ibang lugar na hindi madalas umuwi o nagpapadala ng pera ag dating mahirap hingan ng pera. Dumarating din ang mga outside the kulambo na pamilya sa mga lalaking may itinatago sa tunay na pamilya.  Habang nag-lalamay, inaalala ng mga tao ang namayapa. Paano ba siya noong buhay siya?

Bakit Tayo Makasarili?

Bakit nga ba tayo makasarili? Ako, ako, ako, parati na lang ako sabi nga sa pelikula. Para sa iba, hindi nila maamin na makasarili sila, kasi para sa kanila perpekto sila. Sige na, kayo na. Pero para sa atin na aminado sa ating pagiging makasarili, bakit nga ba tayo ganito? Paano ba tayo nagiging makasarili? Sabi nga mahalin muna natin ang ating mga sarili bago tayo magmahal ng iba. Hindi masamang mahalin ang sarili. Kaya lang, lahat ng sobra ay  masama. Lahat rin ng bagay na sumasagasa na sa interes ng iba ay maaari na rin makasama. Dahil hindi natin maiiwasan ang pakikipag-ugnayan sa ating kapwa. Dito nasusukat ang ating pagkatao. Dito rin nalalaman kung paano natin tinitimbang ang mga bagay sa buhay natin.  Tignan natin ang mga ebidensya ng ating pagiging makasarili sa araw-araw. Kalamidad. Bakit nga ba nagbabaha? Isa na ata sa mga bagay na nakasanayan na ng mga nakatira sa siyudad ay ang karanasan sa baha. Bakit nga may baha? Paano imbes na itago muna ang balat ng kendi

Na-LSS Ka Na Ba?

Na-LSS ka na ba? (LSS = Last Song Syndrome pero puwede rin naman na Last Sound Syndrome) Ito ay nangyayari tuwing mayroon tayong paulit-ulit na kanta na naririnig. Minsan tinatamaan tayo ng LSS dahil gusto natin ang kanta, minsan naman dahil ayaw natin sa kanta.  Natutunan ang tungkol sa pagkakaroon ng LSS noong ako ay nasa elementarya at high schol pa lang ako. Parati namin naririnig ang mga nagtitinda ng Selecta na tumutugtog upang manawag ng mga bibili lalo na mga bata. Dahil dito ay inuulit na ng kaibigan ko ang tugtog. Pero bago pa lang nangyari iyon ay naalala ko na sa sobrang pagkagusto ko sa isang kanta ni Ate Regine ay minsan kahit antok na antok na ako ay hindi ko mapigilan na hindi kumanta habang pinatutugtog ito sa radyo sa service. Nakakahiya man na nakikita ng mga ka-service ko na kumakanta ako habang natutulog bago ko napansin na ginagawa ko ang pagkanta at pagtulog ng sabay.  Noong nag-aral ako sa ibang bansa ay minsan pumunta kami ng mga kaibigan ko sa isang t