Lumaktaw sa pangunahing content

'Onli in da Pilipins': Ano ang mga naituturing na 'normal' sa Pilipinas?

Ano nga ba ang mga nagiging normal para sa atin sa Pilipinas? Bukod sa TRAPIK, BAHA, WALANG PASOK, KORUPSYON, MAHIRAP/WALANG MASAKYAN, MAYROON MGA NAG-RARALLY, at MABAGAL NA SISTEMA, ano pa ba?

Hindi mo alam kung hindi lang ba tayo marunong magbasa ng mga nakalagay na bawal. Kasi kahit nakalagay bawal, doon pa lalo ginagawa ng mga tao. Ano ba iyon suggestion lang? Na kung ayaw sundin, ayos lang?

Katulad ng nakasulat na “NO LOADING UNLOADING.” 

Nakalagay na bawal magbaba at magsakay pero doon pa naghihintay ang mga tao ng sasakyan. Ano naman kaya ay doon papara upang bumaba. Minsan naman kasi ang layo ng sakayan at babaan kaya yun mga tao tinatamad na sa tamang sakayan at babaan maghintay/sumakay/bumaba. Minsan naman malapit na lang ang lalakarin, hindi pa sasabay sa pagbaba ang mga tao. Kaya ang mga sasakyan tigil ng tigil. Nakakasayang ng oras ng mga sakay, nakakadagdag pa sa trapik. Onli in da Pilipins?

Ang mga waiting shed nga dito hindi maaring upuan. Hindi maaaring paghintayan ng sasakyan kasi madalas hindi naman doon tumitigil ang mga pampublikong sasakyan. Baka dapat kasi doon sa kung saan nakalagay na no loading unloading maghintay o bumababa.  Waiting shed pero mayroon natutulog. Ano kaya yun dapat na upuan, masakit upuan o marumi. Minsan rin mabaho. 

Kamusta naman ang mga PEDESTRIAN LANE? 

Palagay lagay pa ng linya hindi naman doon nakakatawid ng mapayapa ang mga tao. Saan ka nakakita ng pedestrian na hindi pwede ng tawiran kasi bawal tumigil ang mga sasakyan. Yun lalo pang binibilisan ng mga driver ang sasakyan nila kapag malapit na ang pedestrian lane. Akala ata nila nasa isang online game sila at ang mga tumatawid ang mga target nila. Habang ang mga tao naman ay hindi na ginagamit ang pedestrian kaya kung saan saan na lang tumatawid. Kahit lagyan pa ng “NO JAYWALKING” o “Bawal Tumawid Nakamamatay” tawid pa rin. Yun iba tinatamad na maglakad papunta sa pedestrian lane. Minsan naman kasi kakaiba ang mga overpass. Mayroon iba na tulugan ng mga tao. Matatakot ka gamitin kasi madilim, minsan mapanghi, minsan rin mayroon mga masasamang loob na hindi ka makakalagpas ng kumpleto ang gamit mo. Mayroon rin iba na masyadong malayo sa babaan/sakayan. Yun iba parang hiking challenge talaga. Onli in da Pilipins?

Ano ba ang ibig sabihin ng SIDEWALK?

Dito sa Pilipinas, mali ang tawagin na sidewalk ang sidewalk. 
“Bangketa”: minsan masikip daanan, minsan daanan ng bisikleta o motor, minsan lugar, minsan tulugan ng mga tao, minsan upuan, minsan rin tambayan ng mga tao, madalas tindahan. Pero madalas wala. Onli in da Pilipins?

Ano naman ang ibig sabihin ng KALSADA?

“Kalsada”: daanan ng sasakyan, daanan ng tao, minsan playground ng mga Kabataan, madalas na basurahan (tapon ka lang ng basura hanggang gusto mo), minsan duraan rin ng mga tao. Minsan rin lalagyan ng tindahan ng mga tao. Onli in da Pilipins?

Mayroon bang PERSONAL SPACE?

Hindi lang naman sa physical space ang konsepto ng personal space. Iyon bang mga taong walang pakialam sa mga tao sa paligid. Kung mag-usap akala mo walang mga tao sa paligid. Kasama lahat sa usapan nila. Ano naman kaya ay gusto pala manood o makinig ng music sa cellphone pero walang earphones kaya lahat kailangan makinig rin. Buti pa sa ibang bansa mayroon mga nakalagay sa mga pampublikong sasakyan na bawal ang maingay kahit sa pagsagot lang cellphone. Dito lahat pwede. Onli in da Pilipins?

Ikaw, ano sa palagay mo ang mga bagay na naituturing nang normal dito sa Pilipinas (lang)? 

Mga Komento

Mga Mabebentang Kuwento

Paano ba kami kapag may patay?

I sa sa iniiwasang pag-usapan ang tungkol sa patay. Pero paano ba kapag may patay kami? Katulad ng maraming pamilyang Pilipino, marami kaming sinusunod na pamahiin kapag mayroon kaming patay. Noong college ako ay nagsulat ako tungkol sa mga pamahiin ng mga Pilipino sa patay. Marami tayong mga pamahiin dito sa Pilipinas. Nag-iiba, nadagdagan at nababawasan ang mga ito depende sa lugar o probinsya. Pero sa mga pamahiin natin, ang mga pamahiin sa patay na ata ang pinakamarami.  Hindi man madaling isipin ang mamatayan  ng isang mahal sa buhay dahil lungkot ang una nating nararamdaman pero ito ay isang kaganapan kung saan dumarating ang mga kamaga-anak at nagkakaroon ng instant reunion. Umuuwi ang mga nasa ibang lugar na hindi madalas umuwi o nagpapadala ng pera ag dating mahirap hingan ng pera. Dumarating din ang mga outside the kulambo na pamilya sa mga lalaking may itinatago sa tunay na pamilya.  Habang nag-lalamay, inaalala ng mga tao ang namayapa. Paano ba siya noong buhay siya?

Bakit Tayo Makasarili?

Bakit nga ba tayo makasarili? Ako, ako, ako, parati na lang ako sabi nga sa pelikula. Para sa iba, hindi nila maamin na makasarili sila, kasi para sa kanila perpekto sila. Sige na, kayo na. Pero para sa atin na aminado sa ating pagiging makasarili, bakit nga ba tayo ganito? Paano ba tayo nagiging makasarili? Sabi nga mahalin muna natin ang ating mga sarili bago tayo magmahal ng iba. Hindi masamang mahalin ang sarili. Kaya lang, lahat ng sobra ay  masama. Lahat rin ng bagay na sumasagasa na sa interes ng iba ay maaari na rin makasama. Dahil hindi natin maiiwasan ang pakikipag-ugnayan sa ating kapwa. Dito nasusukat ang ating pagkatao. Dito rin nalalaman kung paano natin tinitimbang ang mga bagay sa buhay natin.  Tignan natin ang mga ebidensya ng ating pagiging makasarili sa araw-araw. Kalamidad. Bakit nga ba nagbabaha? Isa na ata sa mga bagay na nakasanayan na ng mga nakatira sa siyudad ay ang karanasan sa baha. Bakit nga may baha? Paano imbes na itago muna ang balat ng kendi

Na-LSS Ka Na Ba?

Na-LSS ka na ba? (LSS = Last Song Syndrome pero puwede rin naman na Last Sound Syndrome) Ito ay nangyayari tuwing mayroon tayong paulit-ulit na kanta na naririnig. Minsan tinatamaan tayo ng LSS dahil gusto natin ang kanta, minsan naman dahil ayaw natin sa kanta.  Natutunan ang tungkol sa pagkakaroon ng LSS noong ako ay nasa elementarya at high schol pa lang ako. Parati namin naririnig ang mga nagtitinda ng Selecta na tumutugtog upang manawag ng mga bibili lalo na mga bata. Dahil dito ay inuulit na ng kaibigan ko ang tugtog. Pero bago pa lang nangyari iyon ay naalala ko na sa sobrang pagkagusto ko sa isang kanta ni Ate Regine ay minsan kahit antok na antok na ako ay hindi ko mapigilan na hindi kumanta habang pinatutugtog ito sa radyo sa service. Nakakahiya man na nakikita ng mga ka-service ko na kumakanta ako habang natutulog bago ko napansin na ginagawa ko ang pagkanta at pagtulog ng sabay.  Noong nag-aral ako sa ibang bansa ay minsan pumunta kami ng mga kaibigan ko sa isang t