Lumaktaw sa pangunahing content

Paano nga ba ang Makalimot?

Paano nga ba ang makalimot? Minsan mas madaling sabihin kaysa gawin. Sa tuwing sinasabi kong ok na ako, maayos na ako ng wala ka, mabuti nga na wala ka na sa buhay ko kasi hindi ka naman gwapo, at marami ka namang katangian na hindi ko gusto ay biglang may nagpapaalala sa akin kung paano kita unang nagustuhan ay bigla kong nararamdaman ang naramdaman ko noon. Paano naging ganito ang lahat sa atin? Paanong bigla na lang nagbago ang nararamdaman mo? Paanong isang iglap lang ay iba na ang gusto mo? 

Paano ba ang makalimot? Bakit parang sanay na sanay ka na? Bakit parang mas matagal pa ang hinihintay ko kapag nasa fastfood chain ako kapag thigh part ang gusto ko sa chicken kaysa yun makahanap ka ng iba? Mas mabagal pa ang internet connection ko kaysa ang pag move on mo. Kasing bilis ba ng pagbabago ng lagay ng panahon ang pagbabago ng damdamin? Para tuloy akong namimili mula sa end of season clearance sale, habang ikaw galing doon sa bagong usa na ang suot mo. Ang bilis mo magbago ng isipan at damdamin. Hindi pa nagsisimula ang bagong sem, iba na ang subject na inaaral mo. Nag-update ka lang ng application sa cellphone, pati damdamin mo nag-update na rin. 

Bakit ako kahit anong sakit at kahit ilang beses na akong umiiyak ay gusto ko pa ring maniwala na ako ang gusto mo? Turuan mo naman ako kasi ang sakit sakit na. 

May pambura ba ng alaala? Sana pwedeng gamitin ang pambura sa lapis sa isip para makalimutan na rin kita. Sana parang Mac ang system ang isip at damdamin natin na kapag mayroon tayong gustong makalimutan, idrag mo lang sa trash can icon at iempty ang contents ng trash para wala na ang files mo sa akin. Sana kasing bilis ng pagpatay ng ilaw ang pagkalimot, isang switch Lang sa utak wala na ang alaala, wala na ang sakit. Bukas kapag gumising ako bagong araw na ulit, wala na rin ang mga pangit at masasakit na alaala na iniwan mo. Sana pwede iunfriend ang mga alaala mo sa akin. Sana pwedeng iunfollow ang sakit. Sana pwedeng iblock ang damdamin. Sana pwede mong iflush sa toilet parang echos lang.Sana kayang ibaon sa lupa ang mga sakit. Sana kayang hugasan ang mga mata upang mawala na ang bakas ng mga nakalipas.

Sana bukas wala na. Sana pag gising ko kinabukasan wala na ang alaala mo. Sana isang panaginip lang ang lahat ng ito. Ngunit alam ko bukas pag mulat ng mga mata ko ay maalala pa rin kita. Maaalala ko pa rin ang sakit. Maaalala pa rin mga mata ko ang lumuha. Sa lahat ng nangyari, ako pa ang sinisi mo. Ako pa ang sinabi mo sa kanila na may kasalanan kung bakit tayo nagkaganito. Sino nga ba ako sa iyo? Siguro ganoon lang ako kadaling mapalitan. Ganoon lang ako kadaling makalimutan. 

Paano ba ang makalimot? Sige na, sabihin mo na. Ano bang sikreto mo? May crack files ba na makikita sa internet para diyan? Cheat sheet kaya? Madali naman akong matuto kahit hindi ako gaano ka-techie. May crash course ba para diyan? May short cut ba sa paglimot? Kasi ang sakit sakit na talaga. Sinasabi ko nakakapagod paulit-ulit na lang akong nasasaktan. Habang ikaw masaya ka na. EDSA palang ako. Gusto ko rin naman maging masaya nang wala ka na. Ngunit paano ko magagawa kung hindi ko pa matanggal yun sakit--kung hindi pa ako makalimot?


Paano ba talaga ang makalimot?
Mga etiketa:

Mga Komento

Mag-post ng isang Komento

Mga Mabebentang Kuwento

Paano ba kami kapag may patay?

I sa sa iniiwasang pag-usapan ang tungkol sa patay. Pero paano ba kapag may patay kami? Katulad ng maraming pamilyang Pilipino, marami kaming sinusunod na pamahiin kapag mayroon kaming patay. Noong college ako ay nagsulat ako tungkol sa mga pamahiin ng mga Pilipino sa patay. Marami tayong mga pamahiin dito sa Pilipinas. Nag-iiba, nadagdagan at nababawasan ang mga ito depende sa lugar o probinsya. Pero sa mga pamahiin natin, ang mga pamahiin sa patay na ata ang pinakamarami.  Hindi man madaling isipin ang mamatayan  ng isang mahal sa buhay dahil lungkot ang una nating nararamdaman pero ito ay isang kaganapan kung saan dumarating ang mga kamaga-anak at nagkakaroon ng instant reunion. Umuuwi ang mga nasa ibang lugar na hindi madalas umuwi o nagpapadala ng pera ag dating mahirap hingan ng pera. Dumarating din ang mga outside the kulambo na pamilya sa mga lalaking may itinatago sa tunay na pamilya.  Habang nag-lalamay, inaalala ng mga tao ang namayapa. Paano ba siya noo...
Mag-post ng isang Komento
Magbasa nang higit pa

Bakit Tayo Makasarili?

Bakit nga ba tayo makasarili? Ako, ako, ako, parati na lang ako sabi nga sa pelikula. Para sa iba, hindi nila maamin na makasarili sila, kasi para sa kanila perpekto sila. Sige na, kayo na. Pero para sa atin na aminado sa ating pagiging makasarili, bakit nga ba tayo ganito? Paano ba tayo nagiging makasarili? Sabi nga mahalin muna natin ang ating mga sarili bago tayo magmahal ng iba. Hindi masamang mahalin ang sarili. Kaya lang, lahat ng sobra ay  masama. Lahat rin ng bagay na sumasagasa na sa interes ng iba ay maaari na rin makasama. Dahil hindi natin maiiwasan ang pakikipag-ugnayan sa ating kapwa. Dito nasusukat ang ating pagkatao. Dito rin nalalaman kung paano natin tinitimbang ang mga bagay sa buhay natin.  Tignan natin ang mga ebidensya ng ating pagiging makasarili sa araw-araw. Kalamidad. Bakit nga ba nagbabaha? Isa na ata sa mga bagay na nakasanayan na ng mga nakatira sa siyudad ay ang karanasan sa baha. Bakit nga may baha? Paano imbes na itago muna ang balat ...
Mag-post ng isang Komento
Magbasa nang higit pa

Na-LSS Ka Na Ba?

Na-LSS ka na ba? (LSS = Last Song Syndrome pero puwede rin naman na Last Sound Syndrome) Ito ay nangyayari tuwing mayroon tayong paulit-ulit na kanta na naririnig. Minsan tinatamaan tayo ng LSS dahil gusto natin ang kanta, minsan naman dahil ayaw natin sa kanta.  Natutunan ang tungkol sa pagkakaroon ng LSS noong ako ay nasa elementarya at high schol pa lang ako. Parati namin naririnig ang mga nagtitinda ng Selecta na tumutugtog upang manawag ng mga bibili lalo na mga bata. Dahil dito ay inuulit na ng kaibigan ko ang tugtog. Pero bago pa lang nangyari iyon ay naalala ko na sa sobrang pagkagusto ko sa isang kanta ni Ate Regine ay minsan kahit antok na antok na ako ay hindi ko mapigilan na hindi kumanta habang pinatutugtog ito sa radyo sa service. Nakakahiya man na nakikita ng mga ka-service ko na kumakanta ako habang natutulog bago ko napansin na ginagawa ko ang pagkanta at pagtulog ng sabay.  Noong nag-aral ako sa ibang bansa ay minsan pumunta kami ng mga kaibigan ko s...
Mag-post ng isang Komento
Magbasa nang higit pa