Si Mr. D-reamboy (ulit)

Panahon ng mga laban nila sa UAAP kaya minsan ay hindi siya nakakapasok ng klase. Pero kapag pumapasok naman siya ay sumasagot siya sa klase kaya natutuwa sa kanya ang propesor namin. Dumating ang mga huling buwan ng semester ay pinasa ko ang isang portfolio na pinaghirapan ko para sa isang subject na naiwan ko noong umalis ko para mag-aral sa ibang bansa. Natuwa ako dahil para sa akin ay maganda ang kinalabasan ng paghihirap ko. Kaya naman pumasok ako ng klase namin na masaya rin. Dahil masaya nga ako ay nagkuwento pa ako tungkol sa mga magulang ko sa klase. Ang hindi ko alam ay habang nagsasalita ako ay pinag-uusapan pala nila ako ng katabi niya. 

Maya-maya lang ay siya naman ang nagtaas ng kamay. Bago siya bigyan ng pagkakataon ng propesor namin na sumagot ay tinanong siya nito, "Iho, maitanong ko lang, may girlfriend ka ba?" Siyempre mga chismosa at chismoso lang kami tumahimik kami para marinig ang sagot niya. "Wala po." "Bakit naman?" Agad na tanong ng propesor namin sa kanya. "Pag-aaral po muna," sabi niya sabay ngiti. Napatingin siya sa lugar namin para siguro makita ang reaksyon namin. Parang hindi kami naniniwala sa kanya. Alam kasi namin ang dahil isa siyang manlalaro ng basketball ng unibersidad namin ay siguradong hindi siya nawawalan ng nobya. Sigurado kaming maraming babae ang nagkakagusto sa kanila pero ang nobya niya ang siguradong maganda. 

Hindi ko alam bakit ako biglang nagsalita. Siguro masaya lang talaga ako. "Nakuuuuu, ganyan din ang sinasabi namin parati ni (pangalan ng kaibigan ko). Diba (pangalan ng kaibigan ko)?" Naghanap pa ako ng karamay. Ngumiti lang ang kaibigan ko sa sinabi ko pero hindi na siya nagsalita. Kami kasi ang parehong walang boyfriend sa klase. Sinasabi na lang namin pag-aaral ang prioridad namin kaya hindi na namin naasikaso iyon. Nabawi naman ito ng kaibigan kong iyon dahil bago matapos ang semester na iyon ay nakahanap na siya ng "special someone" na itinatanggi na niya ngayon. haha. 

Balik tayo sa gabing iyon. Pagkasabi ko ay napansin kong nabigla siya. Halata ang pagka-gulat niya sa mukha ni Mr. D-reamboy. Hindi siya makapagsalita. 

Ang ikinagulat naming lahat ay ang biglang salita ng katabi niya. Nais ata niyang iligtas ang katabi niya na hindi makapagsalita. Napansin siguro niya na nagulat si Mr. D-reamboy sa komento ko kaya sinabi niya, "bakit, masipag rin naman siyang mag-aral ah. Tsaka sabi nga niya maganda ka raw at pang wife material…." Ngunit hindi nakatulong na makapagsalita upang maipagtanggo ang sarili ni Mr. D-reamboy ang pahayag ng katabi niya. Lalo lang natigilan si Mr. D-reamboy. Lalo siyang hindi makapagsalita habang nanatiling nakatayo. 

Ayoko pa rin magfeeling kaya humirit ako na katulad ng pagsakay ko sa mga kaklase kong lalaki tuwing niloloko ako, "ah talaga? Thanks! haha" Sabay harap sa propesor namin at talikod sa kanya pinipilt kong deadmahin ang pangyayari. Natawa rin ata ang mga kaklase ko. Narinig ko si Mr. Clean sa tabi ko na tumatawa. Inisip ko na doon na matatapos ang usapang iyon at makakabalik na kami sa orihinal na diskusyon sa klase namin.  

Sabay salita ni Mr. Clean na nakaupo sa tabi ko noon na, "sorry ka na lang may bumabakuran na dito." "Naku, 'di totoo yun!" Sabi ko kay Mr. D-reamboy. Sa loob-loob ko, "bad trip. panira naman ito. kung may gusto sa akin iyon eh 'di nawalan na ng pag-asa iyon. Wala naman talaga kaming opisyal na relasyon ni Mr. Frie-lirt!" Sinundan pa ng bestfriend ko na, "oo nga malapit na yan." Na dinagdagan pa ng isa pang kaklase kong babae, "foreigner pa." Agad akong humarap kay Mr. D-reamboy at sinabing, "'wag ka maniwala sa kanila. Hindi totoo ang sinasabi nila." Hindi siya nagsasalita. Binalik ko ang tingin ko sa propesor namin para bumalik sa diskusyon ang klase. Biglang nagsalita ang propesor namin, "bakit, foreigner rin naman si Mr. D-reamboy ah! Tignan niyo nga 'yan. Kapag nanonood nga kami ng laro nila sa TV halatang may dugong foreigner yan."

"Mam, hindi po totoo ang sinasabi nila! Wala po talaga, promise!" Sabi ko. Ayaw naman akong suportahan ng mga kaibigan ko at mga kaklase ko. Mga lokong iyon nilaglag ako. 

Sinubukan na ibalik sa diskusyon ng propesor ang klase namin. Tinanong niya ng orihinal niyang tanong si Mr. D-reamboy bago niya ito tinawag. Pero hindi na talaga makapagsalita si Mr. D-reamboy. Umiling na lang ito. Pinaupo na lang siya ng propesor namin. Noong gabing iyon pakiramdam ko ang haba ng buhok ko bigla. Sa dami ng babaeng ang laki ng ganda sa akin napansin niya pala ako. (Sabi ko ganda ha, period!) Unti-unti rin kasing mas napapansin si Mr. D-reamboy sa unibersidad dahil magaling siya mag 3-point shot at hindi rin naman masama ang itsura niya. Mabait rin naman siya sa mga tao kahit hindi niya close. Pero higit sa tingin niyang 'maganda' raw ako ay ang komentong 'wife material' raw ako ang talagang nagpahaba ng buhok ko bigla. Alam kong hindi lang siya ang unang lalaking nagsabi na ganoon raw ako. Hindi ko alam kung bakit nila naisip iyon sa akin. Mukha pala akong pinapakasalan, hindi lang girlfriend. Pero naisip ko paano kaya si Mr. Frie-lirt? Medyo naguguluhan ako.